GIOVANNI
Ο Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1972 στη Βραζιλία. Όπως κάθε Βραζιλιάνος που... σέβεται τον εαυτό του, ξεκίνησε από μικρή ηλικία την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο.
Η πρώτη ομάδα στην οποία αγωνίστηκε (σε ηλικία 18 ετών) ήταν η Τάσα Ντε Λουζ. Στη συνέχεια μετακόμισε στην Τούνα Λούζο και τη σεζόν 1992-93 πέτυχε 24 γκολ κάνοναντας για πρώτη φορά ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία του στη «χώρα του καφέ». Το 1993 πηγαίνει μόλις για τέσσερις μήνες στη Ρέμο και προλαβαίνει να σημειώσει 5 τέρματα σε 15 αγώνες. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους μετακομίζει στην Πασαϊντού κι αργότερα (για λίγο) στη Σάο Καρλένσε. Τη σεζόν 1994-95 πηγαίνει στη Σάντος με την οποία πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις, καθώς πετυχαίνει 33 γκολ σε 37 ματς και το 1995 αναδεικνύεται ποδοσφαιριστής της χρονιάς στη Βραζιλία! Ο ίδιος ο Πελέ είχε πει ότι ο «Ζιο» θα μπορούσε να είναι ο διάδοχός του.
Τα κατορθώματα του Τζιοβάνι στη Σάντος δεν άφησαν ασυγκίνητους τους «σκάουτερ» της Μπαρτσελόνα, οι οποίοι του πρότειναν να περάσει τον Ατλαντικό και να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη αγωνιζόμενος με τους «μπλαουγκράνα» στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ο «μάγος» παίρνει το καλοκαίρι του 1996 την απόφαση να πάρει μετεγγραφή στην «Μπάρτσα», με τη φανέλα της οποίος έπαιξε για τρία χρόνια (1996-1999). Στην Ιβηρική πέτυχε συνολικά 18 γκολ με τους Καταλανούς, με τους οποίους κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, το 1998 και το 1999 (που είναι και τα τελευταία μέχρι σήμερα για την Μπαρτσελόνα). Επίσης, με την «Μπάρτσα» κερδίζει ένα Κύπελλο κι ένα σούπερ Καπ στην Ισπανία, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων καθώς κι ένα σούπερ Καπ Ευρώπης. Τα προβλήματα όμως που αντιμετώπιζε με τον τότε προπονητή του στον ισπανικό σύλλογο, Λουίς Φαν Γκάαλ, είχαν ως αποτέλεσμα την τρίτη σεζόν να έχει λίγες συμμετοχές στο ισπανικό πρωτάθλημα.
Τον Ιούλιο του 1999 ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σωκράτης Κόκκαλης, κάνει το «κόλπο γκρόσο» και πείθει τον Τζιοβάνι ν' «αγκυροβολήσει» στο λιμάνι του Πειραιά. Η έλευσή του στον Ολυμπιακό προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στους κόλπους των φίλων της ομάδας του Πειραιά, που του επιφυλλάσουν αποθεωτική υποδοχή. Οι «ντρίμπλες» και τα κολπάκια του «Ζιο» από τα πρώτα παιχνίδια με τους «ερυθρολεύκους» ξεσηκώνουν τόσο τους φίλους του Ολυμπιακού, όσο και τους λάτρεις του καλού ποδοσφαίρου και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στους αντίπαλους αμυντικούς. Το σύνθημα «Τζιοβάνι-Τζιοβάνι για πάντα στο λιμάνι» γίνεται πλέον σλόγκαν.
Την πρώτη του χρονιά πέτυχε 8 γκολ σε 14 συμμετοχές και κατέκτησε το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό, όμως ο σοβαρός τραυματισμός του απ' τον Λάζαρο Σέμο σε αγώνα με τον Ηρακλή (στις 4 Δεκεμβρίου του 1999), είχε ως αποτέλεσμα να χάσει περίπου τη μισή σεζόν.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο «μάγος» οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση άλλων τριών πρωταθλημάτων (2001, 2002 και 2003), ενώ η πιο παραγωγική του χρονιά ήταν η περυσινή (2003-04), όταν και πέτυχε 21 γκολ. Τα περισσότερα από τα τέρματα που πέτυχε με τους «ερυθρολεύκους» ήταν πραγματικά έργα τέχνης. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το γκολ με λόμπα απέναντι στον Μοντραγκόν στο ματς κόντρα στη Γαλατασαράι το φθινόπωρο του 2003, το τέταρτο στο αξέχαστο 4-1 κόντρα στον Παναθηναϊκό στο «Απόστολος Νικολαΐδης» τον Μάρτιο του 2001 για τον θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας (βλ. φωτο δεξιά), τα γκολ του απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς κι αυτό σε αγώνα πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ το 1999. Συχνά-πυκνά αντίπαλοι ποδοσφαιριστές τον είχαν συγχαρεί για κάποια περίτεχνη ενέργεια που είχε κάνει αναγνωρίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο την ποδοσφαιρική του ποιότητα, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι κι ο ίδιος ο Αγγελος Αναστασιάδης (ως προπονητής του Ηρακλή) τον είχε συγχαρεί ύστερα από αγώνα του Ολυμπιακού με τον «Γηραιό».
Ο Τζιοβάνι αποτέλεσε μια πραγματική πολυτέλεια για όλους τους Ελληνες φιλάθλους, ανεξάρτητα απ' τη συλλογική τους προτίμηση. Ο «μάγος» κατάφερε να ξεσηκώνει με τα «κόλπα» του την «ερυθρόλευκη» κερκίδα, ενώ γινόταν αντικείμενο θαυμασμού απ' όλους όσοι αγαπούν πραγματικά αυτό το άθλημα, είτε υποστήριζαν τον Ολυμπιακό, είτε κάποια άλλη ομάδα. Συχνά ο σκληρός έως αντιαθλητικός τρόπος που χρησιμοποιύσαν αρκετοί αντίπαλοί του προκειμένου να τον σταματήσουν, είχε ως αποτέλεσμα να γίνεται νευρικός και να χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του, στοιχεία όμως που δεν ήταν δυνατό να χαλάσουν την εικόνα του Βραζιλιάνου σταρ. Σίγουρα η προσφορά του Τζιοβάνι τόσο στον Ολυμπιακό, όσο και στο ποδόσφαιρο της χώρας μας θ' αποτελεί σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του πραγματικού ποδοσφαίρου.........................................................................................ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ GIOVANNI ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΟΥ......ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ........
